[Tag] The chosen Character (OC)

[Tag] Character (OC) ที่ถูกเลือก

ขโมยมาจากบล็อกแห่งหนึ่งในเอ๊กซ์ทีนค่ะ

ชื่อ : ว่าที่ร้อยตรี ธนรักษ์ พวงไม้  [sub 2nd lt. Thanarak Puangmai]
(ชื่อเล่น : คุณครูเสี่ยวหลงเปา , นายเป่า)

- แปลงจากชื่อต้นแบบเล็กๆน้อยๆ ออกมาเป็นยังงี้ล่ะ
- ชื่อเล่นก็มาจากต้นแบบนั่นแหล่ะ
- อย่างที่เคยบอกไป ต้นแบบเป็นคุณครูที่ปรึกษาของเรา...ตัวเป็นๆเลย ^^
- พี่แกเป็นว่าที่ร้อยตรีไง...เราก็เลยใส่ยศให้ด้วย

อายุ : ยี่สิบต้นๆ

- คือตั้งใจว่าให้เหมือนกันกับตัวจริงเลยทีเดียว
- แล้วอาจารย์เขาอายุยี่สิบห้า เดือนพฤศจิกายนนี้
- ก็เลย...น่าจะอายุเท่าๆกันนี่ล่ะ

ส่วนสูง : 187 ซม. / 6'3 ฟุต
น้ำหนัก : 75-82 กก.

- ส่วนสูงนี่ถามต้นแบบมา...สูงดี หล่อเท่ >< น่ารัก
- น้ำหนักก็...กะๆเอา ไม่อ้วนไม่ผอม
- ในนิยายบรรยายไว้ว่า "สมส่วนอย่างเฉียดฉิวอ่ะนะ"

สไตล์การแต่งตัว : เรียบร้อย...เนี้ยบ เสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนไว้ที่ศอก กางเกงสแลกขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบ/รองเท้าหนัง ถุงเท้าสั้น ^^; (จริงๆ สั้นแบบเห็นตาตุ่มอ่ะ แอบตุ๊ดเนอะ)

แบบนี้ๆ

นิสัย : สุภาพชน สุภาพบุรุษอย่างเป็นมนุษย์ เป็นตัวละครที่มีนิสัยเป็นมนุษย์ที่สุดแล้ว
- คือมี รัก โลภ โกรธ หลง ตามอย่างมนุษย์ผู้ยังตัดกิเลสไม่ได้
- พระเอกเรื่องอื่นนี่จะ...เว่อร์ ดี เริ่ด แสนดีเหลือเกิน ><
- คนนี้เป็นมนุษย์ที่สุดแล้วล่ะ

ข้อดี : ฉลาด เก่ง มีความรู้หลายด้าน เก่งด้านคอมพิวเตอร์ แต่ก็เคยไปศึกษาธรรมะอยู่ตั้งปีครึ่ง ไหวพริบดี ทำอะไรที่คนอื่นทำไม่ได้ แบบว่าพระเอกเท่านั้น

ข้อเสีย : ไม่ค่อยจริงจัง ปล่อยวางได้ง่ายมากถึงมากที่สุด เชื่อมั่นในตัวเองมากถึงมากเกินไป ดื้อ ขี้เก็ก อวดดีไปนิด ^-^

ชอบ : คอมพิวเตอร์ มอเตอร์ไซค์ ห้องแอร์เย็นๆ เพลงสากล ธรรมชาติ

ไม่ชอบ : คนที่ไม่รู้จักกาลเทศะ/มารยาทไม่ดี เพลงไทยวัยรุ่นร้องเพลงเหมือนลิ้นเต็มปาก เด็กวัยรุ่นลามปาม

- ธีมพี่แกคือเทคโนโลยี ก็เลยให้ใส่เสื้อผ้าสีฟ้า ให้ชอบคอมพิวเตอร์
- คือว่าตามเรื่องเขาเป็นเด็กส่งข่าว เอ๊ย สายสืบจากหน่วยข่าวกรองแห่งชาติ
- แล้วโดยพื้นนิยายเป็น comedy-action-sifi ด้วย ก็เลย....
- ตามเรื่องพี่แกปลอมตัวเป็นครูประจำศูนย์คอมพิวเตอร์ ซึ่งมีองค์กรลับอยู่ใต้บ่อใต้ตึก
- แต่ก่อนเคยสอนพระพุทธศาสนาอยู่อีกโรงเรียนนึง ก็เลยเป็นคุณน้าที่หัวโบราณหน่อย
-เพิ่งยี่สิบเองแท้ๆ....

งานอดิเรก : เล่นคอมพิวเตอร์ สวดมนต์นั่งสมาธิที่มุมห้องศูนย์คอมพิวเตอร์ แอบนอน สังเกตพฤติกรรมคนรอบตัว แอบโหลดคลิป ฝันถึงมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ๆ (ที่เงินเดือนครูไม่พอดูแล)
- ดูเป็นอะไรที่ขัดกันเนอะ เทคโนโลยีกับศาสนา...
- ตั้งใจให้เป็นอะไรอย่างนั้นแหล่ะ
- ต้นแบบเขาเคยสอนพระพุทธจริงๆนะ

-นึกดูสิ เป็นทหาร เป็นสายลับ เป็นครูพระพุทธ เป็นนักเลงคอมพิวเตอร์ เป็นสิงห์มอเตอร์ไซค์...ทำอะไรได้อีกละเนี่ย
ความสามารถพิเศษ : นักธรรมชั้นเอก ทักษะทางด้านคอมพิวเตอร์ ความสามารถในการแต่งหน้า/ปลอมตัว/ทำตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม ทักษะในการเล่นมุกที่ไม่มีใครเข้าใจ

- ลองคิดดูว่าจู่ๆเดินไปเจอพี่แก ยังไม่ทันคุยอะไรเลยพี่แกก็ถาม "ใช้ได้มั้ย?"
- พอเราทำหน้ามึน พี่แกก็ทำหน้าแบบว่า ทำไมไม่ฮา ไรงี้
- เราเองก็ไม่เข้าใจเขาหรอกนะ
---------------



ชอบตัวละครตัวนี้รึเปล่า

- แน่นอน...เป็นพระเอกที่เท่มากถึงเท่ที่สุด เก่ง เท่ อึด ถึก บึกบึน ><
- ชอบผู้ชายที่อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ ใช้แรงงานได้ คุณครูเสี่ยวหลงเปาตอบโจทย์ได้หมดเลย

เรียกคาแรคเตอร์ตัวนี้ว่ายังไงบ้าง?

- นายเป่า พี่เป่า คุณครูเสี่ยวหลงเปา อาจารย์ว่าที่ร้อยตรี แซทเทิร์น
- เรียกตามที่ตัวเอกอีกตัว (ฟีบี เด็กผู้หญิงผมสั้นใส่แว่น) เรียกน่ะ

สีอิมเมจของคาแรคเตอร์ตัวนี้คือสีอะไร?

- สีฟ้า ฟ้าเรืองๆให้กลิ่นอายเทคโนโลยี
- เหมือนเวลาปิดไฟแล้วเปิดจอคอมฯทิ้งไว้ จอมันจะมีแสงสีฟ้าเรืองๆออกมา นั่นล่ะ


เพลงอิมเมจของคาแร็คเตอร์ตัวนี้คือ?

- อืม....
- จะรู้จักกันมั้ยนะ
- I believe I can fly - R Kelly
- คือเขาเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเอง แบบ ถ้าบอกว่า "กุทำได้" ก็ต้องทำได้ "กุบินได้" กุก็ต้องบินได้
- บางทีก็มากเกินไปอ่ะ...^-^

คิดว่าคาแร็คเตอรฺ์ตัวนี้กรุ๊ปเลือดอะไร?
- A มั้ง ไม่เคยถามต้นแบบด้วยสิ
ในเีรื่องมีคาแร็คเตอร์ตัวไหนที่คิดว่า"ถ้าคู่กับคนนี้ล่ะก็ OK!!" หรือเปล่า?

- อืม...มีสิ
- จูปิเตอร์ "เรวินทร์ ปทุมศรี" นั่นไง
- ไม่นะ...ฟิคเรื่องนี้ไม่วาย แต่สองคนนี้เขาเป็นคู่หูที่เหมาะกันดีไง


มีคำพูดอะไรที่อยากให้คาแร็คเตอร์ตัวนี้พูดบ้างคะ
- อยากให้ร้องไห้อ่ะ ๕๕๕๕+
- ตัวละครที่เข้มแข็ง มั่นใจในตัวเอง เป็นผู้ใหญ่แบบนี้ ต้องเจอเหตุการณ์แบบไหนถึงจะน้ำตาร่วงกันนะ
- เอาอันนี้ละกัน
- "ไม่เป็นไรนะ...อยู่กับครูแล้วเธอจะปลอดภัย ครูจะปกป้องเธอเอง"
- "ไม่ต้องกลัว....ครูอยู่นี่แล้ว"
- ทำนองนี้


จับมือ,กอด,จูบ ถ้าให้ทำได้อย่างหนึ่งในสามอย่างนี้ จะเลือกทำอะไร?
- กอด...
- กอดทั้งออริทั้งตัวต้นแบบเลย
-หุ่นเขาน่ากอดมาก ออกแบบมาเพื่อเป็นหมอนข้างโดยเฉพาะ
- ครูสอนพระพุทธกล้ามปู กรี๊ดๆ


จบล่ะ
กริ๊กๆ

Celebration for new follower

Yeah~~~~

ในที่สุดก็มี Follower แล้ว

ขอบคุณ คุณ Momolazylady ผู้เป็น Follower คนแรกให้แอนเทาเรสนะคะ
อ่า....ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากเกินไป เม้นคุยกันหน่อยนะคะ ^^

I don't know whether you are Thai or foreigner
but if you don't mind, say something in comment box please.

โอเค...
เพื่อเป็นการฉลองให้กับผู้ติดตามคนใหม่ ก็จะเอารูปมาลงล่ะนะ

รูปนี้เป็นปกหน้าของการ์ตูนที่กำลังวาดอยู่

ชื่อเรื่อง(อย่างไม่เป็นทางการ) ว่า "วินมอเตอร์ไซค์พ่อลูกอ่อน"

ตัวละครที่ใช้เป็นออริ (OC - Original Character) ของเราเอง

ซึ่งเคยใช้แต่งนิยายเรื่อง "สมาคมหนุ่ม ICT the Series"

ผู้ชายหนุ่มที่อุ้มเด็กผู้หญิงคือพระเอกนิยายเรื่องนั้นแหล่ะ

ถ้าสนใจจะอ่านให้ติดตามได้ที่ Fiction Catalogy 

This is my shot comic's cover

 The guy that hold the little girl is my OC (Original Character)

From 'ICT Club the Series' that he's starring as a lead character.

if you wanna read the story you can visit Fiction Catalogy.

Oh, if you can read Thai na ka.

นี่ก็เขาคนนั้นเหมือนกัน

OC ตัวนี้ชื่อว่า "คุณครูเสี่ยวหลงเปา" ^-^

เป็นชื่อที่ตัวเอกอีกตัวหนึ่งเรียกเขาอ่ะนะ

ต้นแบบเขาเป็นคุณครูของเรา ซึ่งเราก็เอามาปรับนิดเปลี่ยนหน่อย

กลายเป็นชื่อ "ว่าที่ร้อยตรี ธนรักษ์ พวงไม้"

ชุดที่เห็นอยู่นี้ปรากฏในบทที่สองของ "ได้อีก" (เดอะซีรีย์ภาคหนึ่ง)

และเป็นชุดที่คุณครูผู้เป็นต้นแบบเคยใส่จริงๆ

I call him 'Kun-kru Xiao Long Bao'
same like another lead character call him.

I use my real teacher as his model.
Change a little bit, and then
He become 'Act.2nd Lt. Thanarak Puangmai'.

The clothes that you saw above is from chapter 2 of 'ได้อีก' (the series, episode 1)


โอเค...เราจะเอาการ์ตูนที่ว่ามาลงให้ดูเมื่อเสร็จนะคะ
วินมอเตอร์ไซค์พ่อลูกอ่อน ^-^
ไว้พบกันคราวหน้าค่ะ

ok, I'll post my comic next time,
see you later ^^

[Review] Stationary - สารพันเครื่องเขียน

วันนี้จะมารีวิวอุปกรณ์ เครื่องเขียน หมึก ปากกา ยางลบ ดินสอ สารพัดของกุ๊กกิ๊ก (ไม่ใช่ล่ะ)
ที่ใช้ในการวาดรูปนะคะ

ข้อความต่อไปนี้เป็นความเห็นของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว บางท่านบางคนอาจจะไม่เห็นด้วย ก็แล้วแต่นะคะ เพราะเหล่านี้ล้วนขึ้นอยู่กับความถนัดส่วนตัวของแต่ละคนค่ะ

เรามาเริ่มกันเถอะ~~

Q: เวลาจะวาดรูป ใช้อะไรบ้าง

เรามาเริ่มกันที่คำถามนี้เลย...
เวลาจะวาดรูป ถ้าวาดเล่นๆ ชิลๆ สบายๆ ขอมีกระดาษกับอะไรสักอย่างที่เขียนได้ก็พอ

แล้วไอ้อะไรสักอย่างที่เขียนได้นี่มันมีอะไรบ้าง

ทีนี้ละจะขึ้นอยู่กับความถนัดของแต่ละคนแล้ว บางคนถนัดดินสอ บางคนถนัดปากกา คนนึงถนัดจีเพน อีกคนถนัดดินสอถ่าน (ที่ว่ามาเราได้หมด เหอๆๆ) เพราะยังงั้นจะร่ายให้ทีละอย่างไปละกันนะคะ


เริ่มที่อุปกรณ์เบสิกสุดๆ ที่ทุกคนเคยจับมาแล้วแน่นอน

มันคือ....

ใช่แล้วครับ
ดินสอไม้~~~!!!!!!!!

เราใช้ดินสอไม้ตั้งแต่ร่าง ลงเส้น แรเงา เขียนรายงาน บลาๆๆๆ จนตอนนี้ม.สี่แล้วยังไม่เลิกใช้ดินสอไม้เลย
ส่วนใหญ่ที่เห็นกันและเราแนะนำ (ใช้อยู่และเห็นผลดี) จะเป็นยี่ห้อ Staedtler...ซะเต้ดเล่อ ==; (ภาษาเยอรมันนี่อ่านยากเว้ยเฮ้ย)  ที่วางเรียงเป็นชั้นๆ แท่งสีน้ำเงินๆ ตูดดินสอสีดำอ่ะ

ทั้งที่เป็นสีน้ำเงินยังงี้

และสีตลกๆยังงี้

ส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่สีน้ำเงินจะเป็นดินสอทำข้อสอบ แบบขายตามสหกรณ์โรงเรียนอ่ะนะ ทำเป็น 2B เสียเป็นส่วนใหญ่

ไอ้สีน้ำเงินข้างบนเกรดมันดีกว่า...ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่านะ...หน้าตาดีกว่าด้วย
ไม้มันนิ่มกว่ากันเยอะนะ พอเหลากับคัตเตอร์เนี่ยรู้เลย

แบบสีน้ำเงินเนี่ยจะมีหลายเฉดให้เลือก ตั้งแต่ 9H ยัน 9Bเลยทีเดียว

(น่าจะรู้กันแล้ว แต่ความเข้มของดินสอเนี่ยขึ้นอยู่กับอัตราส่วนระหว่างแกรไฟต์กะดินเหนียวที่ยัดผสมทำใส้ดินสอ
ยิ่งใส่แกรไฟต์มาก ใส้ดินสอก็จะเข้มมากและนิ่มมาก ยิ่งใส่ดินเหนียวมาก ใส้ดินสอก็จะอ่อนมากและแข็งมากไปตามๆกัน
โดย H จะอ่อนกว่า B Hเนี่ย ยิ่งเลขมากยิ่งอ่อน ส่วน B ยิ่งเลขมากยิ่งเข้ม)

แนะนำว่าเลือกดินสอเนี่ย เราไม่ได้เป็นมืออาชีพ ไม่ต้องมีทุกเบอร์เก็บไว้หรอก ^^; เพราะน้อยมากที่จะได้ใช้เก้าเฮช หรือเก้าบี

โดยส่วนตัวแล้วมีแค่ สองบี กับ หกบี สองแท่งเท่านั้นเอง
แต่วาดแล้วก็ออกมาสวยนะ แล้วปรกติตอนวาดก็ใช้แค่แท่งเดียววาดด้วย ประมาณว่าลืมเปลี่ยน
เอาสองบีร่าง แล้วก็เอาหกบีแรเงาอ่ะ แล้วเราก็ใช้วิธีกำหนดแรงกดเอา
(ไว้จะฮาวทูให้อีกที)

โดยส่วนตัว(อีกที) ไม่ชอบดินสออ่อนๆ บางคนบอกว่าเอาไว้ร่างภาพไง...แต่จะบอกอะไรให้

ไอ้อ่อนๆ แข็งๆน่ะ ร่างแล้วกระดาษมันเป็นรอยเด้อค่ะ!!!!

แล้วเวลาเราแรเงาเนี่ย มันก็จะเห็นรอยร่างอ่ะค่ะ เป็นรอยดินสอเหมือนเวลากดแรงๆลบแล้วเหลือรอยอ่ะ
แบบว่าหมดสวยเลยนะ เราก็เลยไม่ค่อยได้ใช้

แล้วนี่รู้รึเปล่าว่าดินสอน่ะมีสองแบบนะเออ

ที่พูดไปนี่คือดินสอแกรไฟต์ คือดินสอที่ใช้แกรไฟต์ทำใส้
จะมีอีกแบบคือดินสอคาร์บอน หรือที่เขาเรียกดินสอถ่าน

ยกตัวอย่างง่ายๆเลยก็ดินสอ EE นี่ล่ะดินสอถ่าน

ถามว่าแยกยังไงว่าไหนดินสอแกรไฟต์ ไหนดินสอถ่าน
ให้ลองฝนๆๆๆกับกระดาษนะ แล้วส่องกับไฟ
ดินสอแกรไฟต์จะสะท้อนแสง เป็นเงาวับ
แต่ดินสอคาร์บอนจะด้าน ลองสังเกตดูนะ


ต่อ...ต่อที่ปากกา
ปากกานั้นมีหลายแบบ แตกต่างกัน
แต่แบบที่ใช้ประจำนั้นคือปากกาลูกลื่น

อย่าเถียงว่าไม่มีใครเขาใช้วาดกันหรอก...เราใช้เค่อะ
ถ้าเกิดตอนนั้นมีปากกาอยู่แท่งเดียว มีอะไรก็วาดหมดแล้วล่ะงานนี้

ปากกาลูกลื่นที่เราใช้ เราใช้ของ Mitsubishi Pencil มิตซูเพนมีทั้งลูกลื่น หัวเข็ม และทำดินสอกดด้วย
แบรนด์นี้ทนมือทนตรีน รับประกันค่ะ
เป็นปากกาหมึกเจล(มั้ง) สีส้ม น้ำตาล ชมพู เราซื้อปลอกสีดำมาใส่ใส้สี สวยดี (แต่แพงว่ะ)
ก็กลายเป็นปากกาหลากสีในแท่งเดียว วันๆนึงก็พกแท่งนี้แหล่ะเดินร่อนไปรอบโรงเรียน

แต่ปรกติแล้ว ปากกาแท่งละเจ็ดบาทสหกรณ์ฯก็ใช้ได้ วาดได้
ก็แล้วแต่คนถนัดอีกเหมือนกันล่ะนะ

นอกจากปากกาลูกลื่นแล้วก็มีปากกาหัวเข็ม หรือที่เขียนที่ด้ามว่า Pigma (เอ๊ะหรือว่าเป็นชื่อยี่ห้อ?)
ถ้าไปตามแผนกเครื่องเขียนให้ดูป้าย "fine-liner' "ปากกาหัวเข็ม" "ปากกาเขียนแบบ" แล้วแต่จะเรียกกัน

ปากกาพวกนี้จะกันน้ำ เขียนแล้วติดทนทาน ตกน้ำไม่ไหลตกไฟยังไงก็ไหม้ คงทน ค่อนข้างทนทาน ใช้ได้นานถ้าไม่ทำหัวปากกาแตกซะก่อน แต่ข้อเสียของมันคือถ้าใช้ยางลบลบเส้นจะจืดจาง และถึงมันจะแห้งไวยังไง ถ้าใช้ยางลบปาดทันที อาจเกิดโศกนาฏกรรมได้

หน้าตาของมันเป็นเช่นนี้

โดยส่วนตัวเราใช้ Uni pin ของ Mitsubishi Pencil เช่นเดิม
(สีดำๆข้างล่างนี่)

ปากกายี่ห้อนี้ทนจริงๆนะ
เคยเปิดฝาทิ้งไว้ค่อนคืน (เผลอหลับตอนวาดรูป) ตื่นมารีบปิด ปรากฏว่ายังพอเขียนได้อยู่ (แต่ไม่สนับสนุนให้ลอง เพราะสนนราคาค่อนข้าง...อืม...)
ที่ใช้ก็เบอร์ 0.5  กับ 0.8

ราคาของปากกาหัวเข็ม(เขียนแบบ)นี่จะอยู่ที่ประมาณ 35 - 55 บาท
มิตซูคุงเนี่ยจะอยู่ที่สี่สิบห้าบาท ส่วนอีกยี่ห้อที่น้าเราซึ่งเป็นมัณฑนากรเคยใช้เขียนแบบคือยี่ห้อ ซากุระ

สีน้ำตาลยังงี้...แท่งละห้าสิบห้าบาท แพงกว่า แต่รู้สึกว่าเส้นจะเข้มกว่า อันนี้ก็แล้วแต่คนใช้อีก

ปากกาหัวเข็มอย่างนี้เขียนค่อนข้างยาก...ต้องกะแรงกดดีๆ กดเบาไปก็ไม่ติด กดแรงไปหัวปากกาแตก ==;
ก็ต้องลองดูๆกันไป ฝึกด้วยอันที่ถูกหน่อยก่อน ถนัดแล้วค่อยอัพราคาดีกว่า

แล้วก็ ปากกาหัวเข้มนี่ ไม่สามารถรับแรงกด...คือยังไงล่ะ เขียนได้แต่เส้นที่มีความหนาเดียวกันตลอดเส้น
คุณจะตวัดยังไง คุณก็ทำให้ปลายเรียวเหมือนใช้จีเพนวาดไม่ได้ ถึงจะทำได้ ก็ไม่สวยเท่าจีเพน (เพราะตวัดแล้วเส้นจะขาดตอน ไม่สวย)

ด้วยคุณสมบัติอันนี้ ปากกาหัวเข็มจึงสามารถใช้วาดการ์ตูนหัวโต วาดSD (หัวโตตัวลีบเป็นโปลิโอ) ได้ดีมาก
เพราะมันเป็นการ์ตูนไง...เราก็ใช้หัวใหญ่ตัดเส้นโครงร่าง ใช้หัวเล็กลงมาตัดผม แล้วก็หัวเล็กที่สุดลงรายละเอียด จบข่าว


อีกหนึ่งปากกาที่เป็นที่สุดของตำนานนักเขียนการ์ตูนคือ

จีเพน~!!!!!!!!!!!!

ซึ่ง...แถวบ้านตรูเรียกคอแร้งค่ะ...มันไม่ต่างอะไรกับคอแร้งเรย ==;

 อีนี่มันจะเป็นด้ามจับ ซึ่งทำจาก ไม้หรือพลาสติก...แล้วเอาหัวปากกามาเสียบ เวลาเขียนก็จิ้มหมึกเอา
เหมือนปากกาขนนกของแฮร์รี่ พอตเตอร์อ่ะแหล่ะ

ซึ่ง อีหัวปากกาเนี่ยมันเป็นโลหะ ดังนั้นหากคุณทำการจิ้มจุ่มหมึกแล้วไม่ทำความสะอาด มันจะเป็นสนิม และนำมาซึ่งความฉิบหายของปากกาได้ (ก็ต้องซื้อใหม่เท่านั้นเอง)

เราใช้ด้ามไม้ของ Sekai (ยี่ห้อนี้ทำอุปกรณ์สวย และแพง) หัวปากกาซื้อที่พารากอน ชั้นเครื่องเขียน
(ชั้นเครื่องเขียนพารากอนเป็นอะไรที่ต้องไปเดินให้ได้ครั้งหนึ่งในชีวิตนะ แบบว่าเริ่ดมาก สำหรับคนที่ไม่รู้ มันอยู่ชั้นเดียวกับคิโนะคุนิยะอ่ะแหล่ะ ประตูอยู่ถัดจากคิโนะไปทางซ้าย)

ส่วนหมึกที่ใช้กับปากกานี้...มีสองชนิด
คือหมึกกันน้ำ กับหมึกไม่กันน้ำ

และช่วงชีวิตนี้ยังไม่เคยเห็นหมึกกันน้ำมาก่อนเลย ==; หายังไงก็หาไม่ได้

เดี๋ยวจะขึ้นเรื่องหมึกต่ออีกหนึ่งตอน
กรุณาติดตามตอนต่อไปค่ะ

วันวิชาการ

เนื่องจากเมื่อวานนี้เป็นงานนิทรรศการวิชาการของโรงเรียนสตรีวิทยา๒
ซึ่งแน่นอนว่าอันตัวข้าพเจ้านี้ได้เอาการ์ตูน รูป หนุ่ม และนิยายของข้าพเจ้าไปลงไว้ด้วยเป็นที่เรียบร้อย

และได้แจกเมล์ เบอร์ เว็บ และบล็อกอันนี้ให้ผู้ปกครองหลายท่าน ซึ่งว่าจะเอาไปให้น้องๆที่บ้าน


แล้วก็จากการติดตามสถิติพบว่ามีผู้ชมเป็นคนไทยเป็นส่วนใหญ่ เราเป็นคนไทย เราก็เขียนภาษาไทยเนอะ (สบายใจกว่าด้วย ไม่กลัวผิด ๕๕๕+)

ดังนั้นบล็อกซันชายน์เดย์แห่งนี้ แอนเทาเรสจะเปลี่ยนกลับมาเป็นภาษาไทย และเอาจำพวก ฮาวทู เทคกะนิกที่ใช้ในการลงสีรูป ปากกาวาดรูป กระดาษ บลาๆๆๆ มาลงให้ได้อ่านกัน
อ้อ เพื่อนๆที่เป็นคนต่างชาติ หรือเป็นคนไทยอยู่นอกประเทศ คอมที่บ้านอ่านภาษาไทยไม่ได้ แอนก็จะทำเป็นบล็อก bi-languages นะเคอะ (If I have time อ่ะนะ)









แต่ว่า...เขาจะมาอ่านกันมั้ยเนี่ย 555+



แถมๆ รูปจากงานเมื่อวาน


ป้ายหน้างาน

พระเอกกับนิยาย....หล่อมั้ย ^-^

ไอ้เสื้อดำตรงศอกพระเอกคือประธานสโมสร และตอนพระเอกมา เราไม่อยู่



(ไปแรดมองหาพระเอกนั่นเอง (จะเรียกมาโปรโมตนิยาย) เหอๆ)